Dalekobieżny tramwaj z widokiem na morze

Sieć tramwaju podmiejskiego oplatała niegdyś znaczny obszar Belgii. Choć system ten ostatecznie przestał działać w latach 70. zeszłego stulecia, jego najdłuższa pozostałość wciąż robi wrażenie – położony na północy kraju Kusttram pokonuje dystans 68 kilometrów i biegnie z Adinkerke pod granicą francuską pod granicę holenderską, gdzie kończy bieg w Knokke. Kusttram ma też szanse stać się połączeniem międzynarodowym. Lokalne samorządy planują bowiem przedłużenie torów do francuskiej Dunkierki i holenderskiego Breskens, ale daty ewentualnego rozpoczęcia tych inwestycji nie są jeszcze znane.

Tramwaj i InterCity na jednym peronie

Kusttram to jedna linia bez żadnych odgałęzień. Niemal dokładnie w jej środku znajduje się najważniejszy nadmorski ośrodek – siedemdziesięciotysięczna Ostenda. Główny przystanek sąsiaduje ze stacją kolejową zapewniającą połączenia z Brukselą i innymi dużymi miastami. Oba końce trasy także sąsiadują z dworcami. Wąskotorowy tramwaj (prześwit toru to 1000 mm) jest więc naturalnym przedłużeniem kończących się nad morzem linii kolejowych. Spina ze sobą wszystkie nadmorskie ośrodki zapewniając codzienny dojazd do pracy i szkół, ale jednocześnie stanowi początkowy etap podróży z mniejszych miejscowości w dowolne miejsce Belgii.

Z polskiej perspektywy zachwycające wydają się nie tylko roztaczające się z tramwaju widoki na plażę i morze, ale także wygodne węzły przesiadkowe. Na szczególną uwagę zasługuje ten najmłodszy – otwarty w latach 90. przy stacji kolejowej De Panne w Adinkerke. Linia została wówczas przedłużona z centrum tego kojarzonego głównie z handlem tańszymi niż we Francji papierosami miasteczka. Z nowej pętli korzystają Kusttram i lokalne autobusy. Końcowy przystanek tramwajowy zlokalizowany został przy drugiej krawędzi peronu kolejowego. Przesiadka z podmiejskiego tramwaju na pociąg kategorii InterCity trwa więc kilka chwil i nie trzeba pokonywać żadnego krawężnika.

Wąskotorowy poranny ekspres

Tramwaje kursują przez cały dzień z częstotliwością sięgającą 15 minut (rano i wieczorem znacznie rzadziej). Są oznaczone tylko nazwą przystanku docelowego (nieliczne kursy obsługują jedynie część trasy). W godzinach dojazdów do pracy pomiędzy kursami zwykłymi operator linii, należący do rządu Regionu Flamandzkiego De Lijn, uruchamia tramwaje ekspresowe. Dojeżdżają one do Ostendy z odległych o kilkanaście kilometrów Blankenberge i Nieuwport z zaledwie kilkoma przystankami pośrednimi. Na trwającej około trzy kwadranse podróży można zaoszczędzić osiem minut.

Trudno o bilet na plażę

Najbardziej urokliwym krajobrazowo fragmentem trasy jest krótki odcinek pomiędzy Ostendą a Middelkerke, gdzie nazwa linii, w dosłownym tłumaczeniu – Tramwaj Brzegowy, znajduje swoje uzasadnienie wyjątkowo silnie. Linia została wytyczona dosłownie na brzegu morskim – fale rozbijają się o kilka metrów od wagonów. Choć pozostała część trasy biegnie w pewnym oddaleniu od plaży i nie jest tak widowiskowa, warto wybrać się w niemal dwuipółgodzinną podróż i przejechać tramwajem dosłownie całą szerokość kraju. Jedynym problemem może okazać się zakup biletu. Sieć jego dystrybucji jest bowiem zaskakująco niewielka – sprzedają go specjalne kasy na większych przystankach, ale czas ich pracy jest krótszy niż godziny funkcjonowania połączenia. Motorniczowie sprzedają zaś tylko niektóre rodzaje biletów za sięgającą połowy podstawowej ceny dopłatą.