Warszawa: Przystanki naprawdę dostępne. Autobus podjedzie pod samą krawędź

W ostatnich latach stołeczna komunikacja zmieniła się nie do poznania – także pod kątem jej dostępności dla różnych, niekoniecznie w pełni sprawnych fizycznie grup pasażerów. Standardem są autobusy niskopodłogowe, bez stopni. Dotąd jednak trochę zapomnianą kwestią pozostawały przystanki – w zasadzie jedynymi zmianami były nowe nawierzchnie, nowe wiaty (wymiana od początku 2015 roku) i płyty z guzkami wyznaczające krawędź. Nadal jednak wsiadanie do pojazdów komunikacji miejskiej było dla części pasażerów utrudnione – wysokość przystanków nie odpowiadała wysokości autobusów, które najczęściej też nie zatrzymywały się tuż przy krawędzi. W wielu przypadkach było to następstwem frezowań jezdni, gdzie podnoszony był poziom jezdni, jednak nie towarzyszyło temu regulowanie krawężników. Niedogodności te niwelują w części rampy wjazdowe, ale tylko dla osób poruszających się na wózkach, nie pomagają jednak osobom starszym czy rodzicom z wózkami dziecięcymi.

Teraz Zarząd Dróg Miejskich przy okazji remontów dróg wdraża nowe standardy także na przystankach komunikacji miejskiej. Poprawiają one znacznie komfort użytkowania, przede wszystkim niwelując problem różnicy wysokości i odstępu między autobusem a pojazdem. – Instalujemy wyższy (16 cm) krawężnik najazdowy, o specjalnym profilu, umożliwiający najazd autobusu kołem (wzorowany na niemieckim krawężniku Kassel) – informuje Adam Piotr Zając, który w ZDM-ie odpowiada za kwestię dostępności infrastruktury i eliminowania barier. Zastosowane materiały są też wysokiej jakości – preferowane są krawężniki granitowe.

Nowy standard wykonania to zasługa współpracy ZTM i ZDM i będzie wdrażany na początku w ramach inwestycji tych 2 instytucji, obejmujących frezowania jezdni, remonty chodników oraz bieżące działania remontowe na przystankach.

Wyprofilowane przystanki nie są nowością w Warszawie. Pojawiły się kilka lat temu już przy okazji przebudowy trasy tramwajowej w ciągu Trasy W-Z. W wyniku tej inwestycji wydzielono torowisko, które zamieniono w pierwszy w Warszawie wspólny pas autobusowo-tramwajowy. Nowe rozwiązania nie stały się jednak standardem przy innych miejskich inwestycjach – aż do teraz. Są jednak dobrym przykładem, ze krawężniki wysokości 22 cm po odpowiednim wyprofilowaniu nie kolidują z podłogą niskopodłogowych autobusów.

Stosowany jest też jeden spójny system oznaczeń dotykowych. Bezpośrednio przy krawężniku montowane są płyty ostrzegawcze z bardziej trwałego betonu. To rozwiązanie zapewnia oznaczenie skrajni drogowej wynoszącej 50 cm. Same płytki są zgodnie nie tylko z naszymi, ale także niemieckimi normami, ale przede wszystkim przebadane przez najbardziej zainteresowanych. Rozstaw guzków i ryfli okazał się lepszy dla osób na wózkach i niewidomych niż w przypadku innych możliwych oznaczeń. Na przystankach pojawiają się tez linie prowadzące, wyznaczające wolną od przeszkód drogę przejścia dla osób z dysfunkcjami wzroku. Ponadto na wysokości drugich drzwi autobusów pojawia się tzw. pole oczekiwania, które będzie pomagało dostać się pasażerom do wnętrza. – Wyznaczamy je w pobliżu drzwi, które są uniwersalnie dostępne dla wszystkich grup pasażerów: zarówno osób poruszających się na wózkach, osób niewidomych czy też osób starszych (miejsca dostępne z poziomu podłogi). Analizy ZTM wykazały, że drugie drzwi znajdują się w podobnym miejscu we wszystkich autobusach jeżdżących po Warszawie, niezależnie od ich długości – mówi Adam Piotr Zając.

ZDM po raz pierwszy testował nowe rozwiązania dla przystanków wyremontowanych w 2015 roku na ul. Dwernickiego. Zdały egzamin, więc zapadła decyzja o ich szerszym stosowaniu. – Dbamy, aby w ramach remontów, frezowań i inwestycji przestrzegać nowych standardów. Tam, gdzie trzeba, na przypadek ze względu na wąski pas drogowy, dopuszczamy odstępstwa – wyjaśnia Zając. Dodaje też, że potrzebne są jeszcze pewne, drobne poprawki, jak np. znalezienie odpowiednich wpustów kanalizacyjnych pasujących do wyprofilowanych krawężników czy docinki płyt w przypadku krawężników na łukach, Niezbędne są też szkolenia kierowców autobusów, aby nie bali się podjeżdżać możliwie blisko przystanku. W chwili obecnej nie wszyscy zdają sobie sprawę z zalte nowego rodzaju wysokich krawężników.

Przebudowa przystanków odzwierciedla podejście nowego kierownictwa Zarządu Dróg Miejskich. Łukasz Puchalski, który w zeszłym roku objął funkcję dyrektora tej instytucji, zapowiedział kompleksowe podejście do inwestycji i remontów w pasie drogi – by nie ograniczały się jedynie do poprawy stanu jezdni. Podobne krawężniki są jednak stosowane z powodzeniem w innych polskich miastach, najczęściej w ramach dużych inwestycji. Można je spotkać np. Kielcach, Gdańsku, Szczecinie, a także Krakowie.