Podczas debaty ZDG TOR na targach Dworzec w Poznaniu dominującym wątkiem była integracja, a ściślej jej brak. Brak wspólnego biletu na cały transport publiczny na Górnym Śląsku czy na SKM Trójmiasto i wszystkich lokalnych przewoźników od Tczewa do Wejherowa powoduje, że efektywność inwestycji w transport publiczny jest znacznie ograniczona w stosunku do potencjału.
W całej Polsce gubimy pasażerów nie gwarantując im przesiadek czy wymagając kupna dwóch biletów miesięcznych na podróż w relacji, która w sumie nie jest długa, ale wymaga skorzystania na przykład z regionalnego pociągu i miejskiego autobusu.
"Nie styka" też wewnątrz systemu kolejowego. W samym Poznaniu, jeżeli ktoś przyjedzie ostatnim wieczornym pociągiem z Warszawy, czeka go zwykle 30-40 minut oczekiwania na pociągi regionalne rozprowadzające ruch po Wielkopolsce. Transport zbiorowy przestaje być konkurencyjny wobec samochodu nie przez stan torów, ale zaniedbanie uspójnienia rozkładów. Rozwiązania takie jak gwarantowane oczekiwanie autobusu na pociąg w przypadku opóźnienia, wprowadzone w Warszawie na linii 198, nadal są wyjątkami.
W odniesieniu do integracji taryf i rozkładów pojawia się pytanie, czy skoro samorządowcy nie potrafią dogadać się po dobroci, nie trzeba ich do tego zmusić? Jeżeli obecna ustawa o publicznym transporcie zbiorowym, która pozwala na tworzenie związków transportowych, nie jest dostatecznym impulsem, może uczestnictwo w takich związkach powinno być obligatoryjne?
Wiele inwestycji powstaje też bez walki o każdą minutę czasu podróży, jaka jest normą w transporcie drogowym. W Łodzi kolejowa linia średnicowa nie będzie miała możliwości wstępnego rozprowadzenia pasażerów. Na odcinku budowanym teraz nie będzie przystanku przy ul. Kopcińskiego, z intensywnym ruchem tramwajów i autobusów. Podróżujący do północno-wschodnich części Łodzi stracą co najmniej 10 minut na dojazd do Dworca Fabrycznego i zawracanie komunikacją miejską. Kształt zachodniego, planowanego obecnie fragmentu łódzkiej średnicy, doprowadzi zapewne do podobnego efektu. Brak przystanku bezpośrednio pod linią tramwajową północ-południe (tzw. Łódzkiego Tramwaju Regionalnego) będzie oznaczał dla wielu mieszkańców czas podróży dłuższy o 10 minut.
W integracji tej trzeba też pamiętać o rowerze. Powiększa on zasięg przystanków kilkunastokrotnie w stosunku do dojścia pieszego. Dzięki możliwości ominięcia korków oferuje bardzo przewidywalny czas przejazdu. Niestety, potencjał integracji transportu rowerowego i publicznego jest bardzo często zaniedbywany zarówno przez zarządzających transportem publicznym, jak i aktywistów rowerowych. Nie można powiedzieć, że nic się nie dzieje w tej sprawie. PKP PLK instaluje w tym roku 3000 stojaków rowerowych w całej Polsce. Dla przykładu na jednej tylko holenderskiej stacji w Groningen (180 tys. mieszkańców) jest ich 4100...
Podanie adresu e-mail oraz wciśnięcie ‘OK’ jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na:
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa na podany adres e-mail newsletterów zawierających informacje branżowe, marketingowe oraz handlowe.
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa (dalej: TOR), na podany adres e-mail informacji handlowych pochodzących od innych niż TOR podmiotów.
Podanie adresu email oraz wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Podającemu przysługuje prawo do wglądu w swoje dane osobowe przetwarzane przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa oraz ich poprawiania.
Zapisz się do newslettera:
