Partnerzy serwisu:
Prawo & Finanse

Wodór w transporcie publicznym to technologia teraźniejszości

Dalej Wstecz
Data publikacji:
24-06-2021
Tagi geolokalizacji:
Źródło:
Wodór 2030

Podziel się ze znajomymi:

PRAWO & FINANSE
Wodór w transporcie publicznym to technologia teraźniejszości
Fot. Solaris
Technologia wodorowa już teraz oferuje poziom kosztów, który uzasadnia realizowanie projektów w transporcie publicznym. Kluczowe jest ich szybkie rozpoczęcie, w tym złożenie wniosków na zakup autobusów w ramach kolejnego naboru programu Zielony Transport Publiczny – to główne wnioski z kolejnego spotkania z samorządami zorganizowanego w ramach inicjatywy Wodór2030.pl.

W spotkaniu wzięło udział ponad 30 samorządów zainteresowanych wdrożeniem wodoru w transporcie. Zgromadzeni wysłuchali prezentacji Krzysztofa Rachwalskiego, Dyrektora ds. Zaplecza Technicznego MPK z Poznania, oraz Czesława Kordela, Prezesa MZK w Wejherowie.

Zielony Transport Publiczny i koszty inwestycji

Wodór w transporcie publicznym to inwestycja, którą można sfinansować przy wsparciu programu Zielony Transport Publiczny. Oferowane dofinansowanie obejmuje 90% kosztów zakupu autobusów oraz 50% kosztów wybudowania stacji tankowania, ale nie więcej niż 3 mln zł. Jak podkreślał Krzysztof Rachwalski koszty zaopatrzenia w wodór już dzisiaj mogą być na takim poziomie, że opłaca się realizować tego typu projekty. Jeśli chodzi o stacje tankowania, to obecnie obowiązujące limity w przypadku Poznania są za małe. – Nasza analiza kosztów wykazała, że dofinansowanie stacji tankowania na poziomie maksymalnym, tj. 3 mln zł nie pokryje maksymalnego pułapu 50% kosztów, gdyż obiekt przeznaczony dla nawet 10 autobusów będzie kosztował więcej niż 6 mln zł – powiedział Krzysztof Rachwalski.

Poznań w ramach pierwszego naboru wniosków na autobusy wodorowe zawnioskował łącznie aż o 84 pojazdy. Harmonogram dostaw zakłada zakup 14 sztuk tego typu autobusów 12-metrowych w 2022 r., a następnie 20 sztuk przegubowych, 18-metrowych w 2023 r. W kolejnych latach do wodorowej floty Poznania dołączy kolejnych 8 sztuk 12-metrowych oraz 14 przegubowych (2024 r.), a następnie 16 sztuk 12-metrowych i 12 egzemplarzy przegubowych w 2025 r. Zeroemisyjny tabor tej wielkości pozytywnie wpłynie na środowisko – poprawi jakość powietrza poprzez obniżenie emisji szkodliwych substancji oraz zmniejszy hałas w porównaniu do eksploatacji autobusów z silnikiem Diesla.

Dla zapewnienia płynnej eksploatacji Poznań docelowo zbuduje stację tankowania, jak również halę warsztatową przeznaczoną do obsługi autobusów wodorowych. Planowane dzienne zapotrzebowanie na wodór wyniesie ok. 2 tys. kg przy założeniu, że autobus 12-metrowy zużywa 8-9 kg, 18-metrowy 12-13 kg, a dzienny przebieg waha się do 200 do 250 km. Magazyn wodoru będzie w stanie pomieścić 2 tys. kg oraz jednodniowy zapas awaryjny. Krzysztof Rachwalski zaznaczył, że proces budowlany tego typu obiektów nie jest obecnie kompleksowo uregulowany w przepisach krajowych. W związku z tym w Polsce zaleca się stosowanie standardów bezpieczeństwa według najlepszych dostępnych norm BAT (z ang. best available technology).

Przystępując do projektu Poznań założył, że koszty wdrożenia wodoru w transporcie publicznym nie mogą być wyższe niż obecnie ponoszone nakłady na eksploatacje pojazdów na olej napędowy. Założony okres eksploatacji autobusów wynosi 15 lat, a roczny przebieg to 70 tys. km. Ponadto zakłada się konieczność wymiany ogniwa paliwowego, którego żywotność przewiduje się na 7-8 lat eksploatacji oraz wymianę baterii trakcyjnej których okres użytkowania będzie zależny od pojemności i zastosowanej technologii. Przy tych parametrach projekt będzie neutralny kosztowo w porównaniu do obecnie ponoszonych nakładów na komunikację publiczną autobusową w odniesieniu do diesla.

Jak liczyć koszty wodoru w transporcie

Wejherowo od kwietnia 2020 r. uczestniczy w projekcie wspólnie m.in. z Lotosem, GAiT, Gdańskiem, Tczewem oraz Gdynią. Potencjał regionu jest bardzo duży. Metropolitalny Związek Komunikacyjny Zatoki Gdańskiej skupia 14 gmin, które zamieszkuje łącznie ponad 1 mln osób. Czesław Kordel zaznaczył, że samorządy nie mają wbrew pozorom dużo czasu, aby przestawić się na transport zeroemisyjny. Procentowy udział pojazdów zeroemisyjnych do 2025 r. ma osiągnąć 20%, a do 2028 r. już 30% floty. Projekt, w którym bierze udział Wejherowo zakłada pozyskanie łącznie 71 szt. autobusów do 2024 roku. Tankowanie ma odbywać się za pośrednictwem bateriowozów oraz magazynu sprężonego wodoru lub na ogólnodostępnej stacji paliw LOTOS Gdańsk – Osowa, która ma być rozbudowana o stanowisko H2. Jak podkreślał podczas spotkania Czesław Kordel nie trzeba mieć własnej stacji tankowania, aby eksploatować autobusy na wodór.

Alternatywnym sposobem zaopatrzenia w wodór do transportu jest wybudowanie własnej instalacji do produkcji metodą elektrolizy typu PEM. Koszt jej utrzymania to ok. 2,36 mln PLN w okresie 10 lat, natomiast roczna produkcja przy wydajności na poziomie 531 kg H2 dziennie to wydatek ponad 7,9 mln PLN (prąd i woda uzdatniana), z czego zdecydowaną większość pochłania koszt energii elektrycznej. Doliczając do tego koszt wybudowania stacji tankowania, otrzymujemy inwestycję o wartości 20,4 mln PLN, która jest w stanie zaopatrywać 21 autobusów dziennie przez 30 lat, czyli zakładany okres amortyzacji kosztów inwestycyjnych. Oznacza to, że koszt przejechania 100 km trasy wyniesie 450,7 PLN. W warunkach środowiskowych Pomorza można również wybudować farmę wiatrową 1 MW wraz z układem elektrolizera, która w skali roku będzie w stanie wyprodukować ok. 13 280 kg zielonego wodoru. Produkcja wodoru z OZE ma pokryć ok. 10% zapotrzebowania na wodór w transporcie publicznym na Pomorzu. Produkowany w ten sposób zielony wodór wraz ze stacją tankowania to koszt od 34,6 do 37,8 PLN za 1 kg.

Wodór bardziej opłacalny niż prąd w perspektywie długoterminowej

Z wyliczeń przedstawionych przez MZK Wejherowo wynika, że przy zastosowaniu produkcji wodoru metodą reformingu parowego gazu (SMR) koszt paliwa na trasie 100 km spadnie do 21,14 PLN. Oznacza to, że dzienna praca 1 autobusu 12-metrowego na trasie 250 km dziennie będzie wtedy kosztowała 528,5 PLN.

Zdaniem Czesława Kordela warianty techniczne zarówno produkcji, jak i dystrybucji wodoru, są złożone i każda lokalizacja wymaga indywidualnych prac koncepcyjnych, aby wypracować najbardziej optymalne dla danego samorządu rozwiązanie. Finalne wyliczenia dla Wejherowa zakładają koszt 1 kg wodoru na poziomie 25 PLN, co przy średnim zużyciu 10 kg na 100 km oznacza 250 PLN kosztu przejechania trasy tej długości przez autobus. Czesław Kordel podkreślił, że istotnym czynnikiem zwiększającym koszt wodoru jest jego transport. – Logistyka ma duży wpływ na końcową cenę dostaw – powiedział Prezes MZK Wejherowo. Średni koszt transportu 1 kg wodoru to 3,5 zł.

– Wdrożenie wodoru w transporcie to wyzwanie na poziomie wydatków operacyjnych – potwierdził Tomasz Dominiak z Zespołu Doradców Gospodarczych TOR. – Kluczowe jest uzyskanie średniej ceny poniżej 20 złotych za 1 kg wodoru w okresie 10-12 lat, co pokazują nasze analizy. W perspektywie 10-15 lat i przy przewidywanych rosnących cenach energii elektrycznej w związku m.in. z coraz wyższymi cenami praw do emisji CO2, wodór w transporcie publicznym powinien być znacznie bardziej opłacalny niż prąd – zaznaczył ekspert TOR.

Wodór za 20 zł? To możliwe już dzisiaj

Są już regiony w Niemczech, gdzie niska cena wodoru to rzeczywistość. Przykładowo w Kolonii koszt 1 kg H2 to tylko 5 euro (równowartość nieco ponad 20 zł). W Polsce taki poziom jest również możliwy.

Zdaniem Tomasza Dominiaka z TOR potrzebne są dodatkowe mechanizmy wsparcia na poziomie wydatków operacyjnych – Absolutnym minimum powinno być zwolnienie z akcyzy dla wodoru, jeśli ten podatek będzie naliczany w zależności od tego czy traktujemy wodór jako gaz lub paliwo. Tak było chociażby z CNG. Rekompensata kosztów transportu powyżej pewnej granicy ceny za 1 kg wodoru to również rozwiązanie do rozważenia i wprowadzenia – zaznaczył ekspert TOR.

Pobierz prezentacje ze spotkania – Poznań i Wejherowo.

Tekst jest podsumowaniem spotkania z samorządami zorganizowanego przez inicjatywę Wodór2030.pl (www.wodor2030.pl), której głównym partnerem jest PKN ORLEN S.A.
Tagi geolokalizacji:

Podziel się z innymi:

Zobacz również:

Orlen zbuduje stacje tankowania wodoru w kolejnych miastach

Mobilność

Orlen zbuduje stacje tankowania wodoru w kolejnych miastach

Redakcja/inf. pras. 15 września 2022

Aberdeen: jak zbudować flotę pojazdów wodorowych

Komunikacja

MPK Poznań kupuje autobusy wodorowe

Komunikacja

MPK Poznań kupuje autobusy wodorowe

Jakub Rösler 16 marca 2022

Zobacz również:

Orlen zbuduje stacje tankowania wodoru w kolejnych miastach

Mobilność

Orlen zbuduje stacje tankowania wodoru w kolejnych miastach

Redakcja/inf. pras. 15 września 2022

Aberdeen: jak zbudować flotę pojazdów wodorowych

Komunikacja

MPK Poznań kupuje autobusy wodorowe

Komunikacja

MPK Poznań kupuje autobusy wodorowe

Jakub Rösler 16 marca 2022

Kongresy
Konferencje
SZKOLENIE ON-LINE
Śledź nasze wiadomości:
Zapisz się do newslettera:
Podanie adresu e-mail oraz wciśnięcie ‘OK’ jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na:
  • przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa na podany adres e-mail newsletterów zawierających informacje branżowe, marketingowe oraz handlowe.
  • przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa (dalej: TOR), na podany adres e-mail informacji handlowych pochodzących od innych niż TOR podmiotów.
Podanie adresu email oraz wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Podającemu przysługuje prawo do wglądu w swoje dane osobowe przetwarzane przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa oraz ich poprawiania.
Współpraca:
Rynek Kolejowy
Rynek Lotniczy
Rynek Infrastruktury
TOR Konferencje
ZDG TOR
ZDG TOR
© ZDG TOR Sp. z o.o. | Powered by BM5