Poznań to trzecie (po Gdańsku i Gdyni) polskie miasto, które przeprowadziło audyt polityki rowerowej (tzw. BYPAD). W ramach raportu oceniono jej obecną sytuację. Opracowano również plan poprawy warunków poruszania rowerem w mieście.
BYPAD (Bicycle Policy Audit) to metodologia umożliwiająca ocenę i poprawę polityki rowerowej miast, gmin i województw. Opiera się na systemach zarządzania jakością ISO 9001. Badanie dzieli się na trzy fazy: przygotowania do wdrożenia polityki rowerowej na danym obszarze, audytu polityki rowerowej oraz mierzenia postępów w jej wdrażaniu. Każdy BYPAD kończy się przyznaniem odpowiedniego certyfikatu.
Do tej pory BYPAD został przeprowadzony w ponad 200 miejscowościach i regionach w 24 krajach. Poznań to trzecie z kolei polskie miasto (po Gdańsku i Gdyni), które przeszło tego rodzaju procedurę. Przeprowadzili ją audytorzy we współpracy m.in. z członkami Sekcji Rowerzystów Miejskich i Poznańskiej Masy Krytycznej, urzędnikami, radnymi, zainteresowanymi mieszkańcami oraz zastępcą prezydenta, Maciejem Wudarskim. Audyt składał się z przejazdu rowerowego, wypełnienia ankiet ewaluacyjnych, warsztatów, indywidualnych spotkań oraz badania infrastruktury rowerowej. Po zebraniu wszystkich danych audytorzy sporządzili raport, który złożyli na ręce zastępcy prezydenta miasta.
Jak oceniono rowerową politykę stolicy wielkopolskiego i jakie wskazano kierunki działań?
Poznań nie wykorzystuje potencjałuW dokumencie zwrócono uwaga na fakt, że Poznań – podobnie, jak inne duże polskie miasta – nie wykorzystuje w pełni potencjału ruchu rowerowego. Udział jednośladów w transporcie publicznym wynosi tam ok. 4,5%, tymczasem w miastach wschodnioniemieckich cechujących się bardzo podobnymi warunkami jest on ok. trzykrotnie wyższy. Zdaniem audytorów, stolica województwa wielkopolskiego, mimo braku istotnych przeszkód terenowych i infrastrukturalnych, pozostaje w tyle za miastami takimi jak Kraków, Wrocław czy Gdańsk.
Jako przyczynę takiego stanu rzeczy wskazano prowadzoną od lat 90. ubiegłego wieku politykę prosamochodową, koncentrującą się na głównie na rozbudowie sieci drogowej. Podkreślono, że infrastruktura rowerzystów powstawała głównie tam, gdzie istniały rezerwy terenowe, a nie tam, gdzie była najbardziej potrzebna. Zwrócono również uwagę na niewystarczającą współpracę między organizacjami pozarządowymi a urzędami.
Za najpoważniejszą barierę rozwoju ruchu rowerowego w Poznaniu uznano brak spójności systemu tras. Jako miejsce cechujące się szczególnie dużym nagromadzeniem utrudnień wskazano centrum. Istotnymi przeszkodami okazały się również brak poczucia bezpieczeństwa na drogach oraz niska jakość techniczna istniejącej infrastruktury.
Konieczne zmianyNa bazie gruntownej analizy polityki rowerowej Poznania audytorzy określili kierunki działań, jakie powinno podjąć miasto. Założono, że głównym celem na lata 2016-2022 będzie osiągnięcie 10-procentowego udziału rowerów w transporcie miejskim.
Najważniejsze z zaproponowanych działań to m.in. powołanie rowerowej rady składającej się z urzędników, ekspertów i przedstawicieli organizacji pozarządowych, stworzenie w urzędzie miejskim komórek zajmujących się ruchem rowerowym, opracowanie „Programu Rowerowego na lata 2016-2022”, sporządzenie koncepcji tras rowerowych oraz przeprowadzenie kampanii edukacyjno-informacyjnej dla kierowców w zakresie koegzystencji z ruchem rowerowym.
Pełny raport można pobrać tutaj.