Augustów nie skorzysta z unijnych pieniędzy. Kłopot to brak pasażerów

Trzydziestotysięczny Augustów może pochwalić się czterema miejskimi liniami komunikacyjnymi na terenie całego miasta. Ich długość wynosi w sumie 52,75 km. Łączą przede wszystkim dworzec kolejowy, który jest oddalony od centrum, z innymi osiedlami Augustowa. A historia kołowego transportu publicznego w tym mieście jest stosunkowo młoda. Pierwsze pojazdy na ulice wyruszyły dopiero w lipcu 1959 roku. Obsługiwały one wtedy tylko dwie linie.

Do roku 1993 Komunikacja Miejska podlegała Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. W 1993 PGKiM z przedsiębiorstwa państwowego zostało przekształcone w spółkę prawa handlowego – Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych KODREM. Jednak trzy lata później wyodrębniono z niego Przedsiębiorstwo Transportowe „Necko”. Tym samym organizator i operator występują pod jedną postacią, a samo przedsiębiorstwo jest dzisiaj w większości spółką prawa handlowego, gdzie miasto posiada tylko 8% udziałów.

Zakupy niepotrzebne

Augustów nosi status uzdrowiska, dlatego Przedsiębiorstwo Transportowe sukcesywnie do tej pory wymieniało pojazdy na niskopodłogowe oraz spełniające wygórowane normy emisji spalin. – Planujemy już utrzymanie komunikacji miejskiej w Augustowie w jej obecnym stanie – zaznacza Dariusz Iwanowicz, prokurent Przedsiębiorstwa Transportowego „Necko” w Augustowie. Stąd też miasto nie jest zainteresowane pozyskaniem pojazdów z alternatywnym źródłem zasilania.

Cztery linie miejskie obsługują dzisiaj Solarisy. Dwa o długości 10 metrów oraz sześć o długości 8,6 metra, zwanych Alpino. Niedawne inwestycje w tabor spowodowały, że „Necko” nie rozważa także korzystania z kolejnej transzy dofinansowania unijnego. – Nie posiadamy żadnych planów związanych z taborem na nową perspektywę unijną – informuje Iwanowicz. – Związane jest to z tym, że „Necko” realizowało projekt dofinansowany w poprzedniej perspektywie z programu „Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Podlaskiego”. Dzięki niemu zakupiliśmy trzy autobusy, a tabor nie ma potrzeb inwestycyjnych – dodaje.

Okazuje się, że problemem w Augustowie nie jest zły tabor, który w całości jest już przyjazny osobom o ograniczonej mobilności, ale ciągle zmniejszająca się liczba pasażerów. – Jest to naszym największym wyzwaniem – zaznacza Iwanowicz. Jak dodaje, rozważano nawet wprowadzenie w Augustowie bezpłatnej komunikacji dla mieszkańców. – Opinie na ten temat są bardzo rozbieżne – mówi Iwanowicz. – Jako „Necko” nie uważamy tego za dobry pomysł. Raczej odpowiednio niskie ceny biletów są optymalnym rozwiązaniem dla funkcjonowania komunikacji miejskiej – podkreśla.

Pasażerowie uciekają

Odkąd istnieje Przedsiębiorstwo Transportowe „Necko”, prowadzone są statystyki przewiezionych pasażerów. Podstawą jest liczba sprzedanych biletów przy wprowadzonych pewnych uproszczeniach, biorąc pod uwagę, m.in. liczbę pasażerów mających prawo do bezpłatnych przejazdów lub też przyjęcie szacunków przy biletach miesięcznych. W pierwszym roku funkcjonowania spółki przewieziono 900 tys. pasażerów, po pięciu latach, w roku 2001 – ok. 560 tys., w 2006 – 415 tys., w 2011 – 330 tys., zaś w 2014 roku – 250 tys. Następuje stały spadek liczby pasażerów. – Z danych, które posiadamy na koniec października 2015 r., wynika że w tym roku spadek zostanie powstrzymany. W analogicznym okresie poprzedniego roku było mniej przewozów o ok. 3 tys., zatem liczba pasażerów w 2015 r. powinna wynieść nie mniej niż 250 tys. – zaznacza Iwanowicz.

Na razie miasto próbuje ograniczyć spadek liczby pasażerów i upowszechnia korzystanie z komunikacji miejskiej. Do tej pory, poza nowym i niskopodłogowym taborem, do pojazdów wprowadzono biletomaty, elektroniczne tablice oraz kasowniki, a także systemy monitoringu. Wszystko ma służyć wygodzie. W większości pomocne okaże się to pasażerom, którzy przyjeżdżają do uzdrowiska. Jednak to niejedyne działania miasta. – Staramy się utrzymywać ceny biletów jednorazowych na stałym poziomie, obniżamy ceny biletów miesięcznych, wprowadzamy ulgi dla posiadaczy kart dużej rodziny – wymienia Iwanowicz.