Warszawa. Druga tura przedwyborczych cudów

Jacek Sasin to konkurent, który walczy o fotel prezydencki z rządzącą obecnie Hanną Gronkiewicz-Waltz. I obiecuje wiele: od parkingów podziemnych wybudowanych w centrum, przez darmową komunikację miejską, po współpracę i poważne traktowanie ruchów miejskich, które aktywnie działają w Warszawie. W debacie obiecał nawet, że przedstawiciela tychże ruchów mianuje jednym z zastępców prezydenta, o ile oczywiście kandydat PiS wygra wybory.

Sasina miasto dla samochodów

Swoją drogą owe ruchy miejskie są dla Sasina tak ważne, że deklaruje nie tylko chęć bliskiej współpracy z ich przedstawicielami, ale również podkreśla swoją inspirację ich postulatami we własnym programie wyborczym. Z jednaj strony więc inspiracja, z drugiej – przedwyborcza plama. Tak bowiem można nazwać wpadkę podczas debaty, kiedy to kandydat przyznał, że za jego panowania takich projektów, jak zawężenie Świętokrzyskiej, na pewno nie będzie. Wszak miasto jest dla samochodów, a zawężanie ulic, zgodnie z logiką kandydata PiS, powoduje tylko większe korki.

Podobnie rzecz ma się z brakiem woli wprowadzania strefy tempo 30. Zgodnie z logiką obu kandydatów na prezydenta stolicy, takich rozwiązań nie stosuje się w żadnych większych miastach Europy. Warto tutaj wspomnieć o kilku, o których zarówno Sasin, jak i jego kontrkandydatka, najwidoczniej zapomnieli: Barcelona, Berlin, Helsinki, Monachium, Wiedeń, a nawet Gdańsk czy Poznań, w którym to ograniczanie ruchu samochodów w centrum idzie opornie, ale jednak strefa tempo 30 jest skutecznie poszerzana. Takich miast jest oczywiście o wiele więcej.

W świetle deklaracji Jacka Sasina, inspiracja postulatami ruchów miejskich wydaje się więc przedwyborczym mydleniem oczu. Ruchy miejskie bowiem od lat w kwestiach transportowych są nieubłagane, postulując coś wręcz przeciwnego – oddać centrum pieszym i rowerzystom, nie samochodom. Tego w programie kandydata PiS brakuje, więc mimo szczerych chęci, ruchom miejskim z jego programem nie jest jednak po drodze.

Cudowna przemiana Gronkiewicz-Waltz

Cuda zdarzają się też oczywiście po drugiej stronie. Hanna Gronkiewicz-Waltz, znana z braku wrażliwości na protesty mieszkańców, na czas wyborów swoją politykę zmieniła tak drastycznie, że chciałoby się uwierzyć, iż tak będzie zawsze. Sprawna komunikacja i szybka reakcja obecnej pani prezydent na to, co oburzyło warszawskich internautów, przyniosła niemal natychmiastowe rozwiązanie problemu. Mowa o skandalicznym remoncie na Trakcie Królewskim, gdzie na fragmencie ulicy między Rondem de Gaulle'a a Placem Trzech Krzyży pozostawiono 1,5 metra chodnika w miejscu, gdzie piesi powinni mieć co najmniej po 5 metrów po obu stronach jezdni. Hanna Gronkiewicz-Waltz o zmianie planów względem tego remontu poinformowała natychmiast na jednym ze społecznościowych portali: „przed chwilą podjęliśmy decyzję, że w tym miejscu cały chodnik pozostanie dla pieszych”. Pierwotnie miały tam powstać miejsca parkingowe.


Ostatni przedwyborczy cud w wykonaniu Hanny Gronkiewicz-Waltz miał miejsce 25 listopada. Po czterech latach próśb ze strony Marka Sołtysa, znanego w stolicy jako Szalony Wózkowicz, pani prezydent przyjęła jego zaproszenie na spacer śladami architektonicznych barier w centrum miasta. Na te same prośby nie odpowiedział jednak Jacek Sasin. Pojawia się zatem pytanie, czy kandydata PiS nie interesują problemy niepełnosprawnych warszawiaków?

Wymienieni wyżej kandydaci – Hanna Gronkiewicz-Waltz jak i Jacek Sasin, spotkają się już 30 listopada w drugiej turze wyborów.

W opublikowanej niedawno przez TOR Wydawnictwo Białej Księdze Mobilności w Aglomeracjach zastanawiamy się jak powinno wyglądać idealne miasto.

Ideą BKM jest wykazanie, że działania takie jak budowa bądź modernizacja nowych tras tramwajowych, dróg rowerowych czy ciągów pieszych nie tylko usprawnia ruch w mieście, ale też, bez żadnej przesady, zbliżają polskie miasta do najlepszych standardów zachodnich. Tego rodzaju inwestycje pełnią też bowiem typowo „miastotwórczy” charakter: „porządkują” i kształtują na nowo nowoczesną przestrzeń publiczną. Sprawiają, że przejazdy po mieście nie ograniczają się tylko do podróżowania (starym, zniszczonym tramwajem lub autobusem) w obowiązkowych relacjach praca/szkoła – dom. Nowoczesne miasto to takie, do którego, w ramach czasu wolnego, mieszkaniec chętnie „wraca” w czasie wolnym: wybiera się wieczorem czy w weekend na spacer po centralnej promenadzie, docierając do centrum najpierw, ze swojego osiedla, midibusem, z którego przesiada się (na wspólnym przystanku!) do tramwaju jadącego do centrum, ewentualnie pokonuje część trasy z wykorzystaniem roweru – miejskiego lub własnego.

Całą BKM możecie za darmo ściągnąć pod tym linkiem.