Wiedeń wdraża do ruchu małe autobusy wodorowe

Autobusy elektryczne Rampini Alè EL zostały zakupione przez Wiener Linien w 2013 roku. Pojazdy z napędem trakcyjnym od Siemensa posiadały dość niekonwencjonalny sposób ładowania – pantograf znany z tramwajów. Zaletą takiego rozwiązania miała być możliwość prostego rozwieszenia sieci trakcyjnej oraz wykorzystanie synergii z ruchem tramwajowym. Wiedeń nie rozpowszechnił jednak tej metody ładowania autobusów elektrycznych na szeroką skalę i był on domeną 12 autobusów elektrycznych midi włoskiej produkcji. Teraz te pojazdy zostaną zastąpione nowymi pojazdami.

Wiedeń zakupił u tego samego producenta – Rampini Carlo – dziesięć autobusów o nazwie Rampini HYDRON. Producent eksperymentuje z wodorem od 2010 roku, jednak bez większych sukcesów na rynku autobusów z tym rodzajem zasilania. Premiera pojazdu miała miejsce jesienią 2022 roku, a rok później – w październiku 2023 roku – mogli go po raz pierwszy poznać mieszkańcy Wiednia, gdzie pojazd Rampini był testowany w ruchu z pasażerami.

Wiener Linien zdecydował następnie, że połączenie klasycznego autobusu elektrycznego z napędem wodorowym będzie przedmiotem zbliżającego się przetargu. Zamierzano zastąpić tym samym starzejące się pojazdy Rampini Alè EL. Zgodnie z przewidywaniami, ze względu na specyficzne wymagania, do konkursu przystąpił tylko jeden producent, który zaoferował jeden pojazd wraz z dożywotnią konserwacją za kwotę 1,197 mln euro. Większość kosztów ma zostać pokryta ze środków UE. Umowę podpisano jeszcze w lipcu 2024 roku, zaś 22 września 2025 roku pojazdy rozpoczęły przewozy z pasażerami.

Nowe pojazdy nie są klasycznymi autobusami elektrycznymi zasilanymi wodorem. Dzięki ogniwom paliwowym bateria może mieć mniejszą pojemność. Rampini HYDRON w wersji wiedeńskiej jest wyposażony w baterie o łącznej pojemności 175 kWh, a ogniwo paliwowe ma moc zaledwie 30 kW. Jednak dzięki tej takiemu rozwiązaniu, baterie są stale ładowane, co pozwala na osiągnięcie zwiększonego zasięgu. Pojazd nie musi być stale podłączony do infrastruktury ładowania w centrum, gdyż zostało ono zastąpione małą elektrownią bezpośrednio na pokładzie pojazdu, w której zachodzi reakcja chemiczna przekształcania wodoru (lub zmagazynowanej w nim energii) w energię elektryczną. Jako że wodór odgrywa jedynie drugorzędną rolę w rozwiązaniu Rampiniego, zastosowano jedynie trzy małe butle gazowe o wadze 15 kg, które mają zagwarantować zasięg do 250 km.

Każdy z nowych autobusów ma 8 metrów długości i 2,2 metry szerokości. Pojemność została ustalona na 14 miejsc siedzących i 28 stojących pasażerów (+ 1 osoba na wózku inwalidzkim). Wymiana pasażerska odbywa się przez dwoje drzwi – obu jednoskrzydłowych, ale o różnych szerokościach. Rama pojazdu wykonana jest ze stali z zabezpieczeniem antykorozyjnym, a jedynie nadkola są ze stali nierdzewnej. Silnik ma moc 230 kW i jest produktem firmy MT4. Zasięg na jednym ładowaniu i tankowaniu ma wynosić do 400 km – bez użycia klimatyzacji i ogrzewania. Tankowanie wodoru będzie odbywać się w dzielnicy Simmering, gdzie wybudowano stację tankowania.