Tramwaje Elbląskie: polska topka w zatrudnianiu kobiet i żadnych cudzoziemców

Tramwaje w Elblągu prowadzi dziś 48 osób, z czego aż 32% to kobiety. To jeden z najwyższych odsetków w Polsce i efekt wyraźnego wzrostu zatrudnienia pań w ostatnich latach. Jeszcze w 2015 roku w elbląskich tramwajach pracowało 9 motorniczych, dziś jest ich 15 – to wzrost aż o 83%.

Otwartość bez preferencji

Tramwaje Elbląskie nie prowadzą kampanii rekrutacyjnych adresowanych specjalnie do kobiet. Jak podkreślają przedstawiciele spółki, płeć, pochodzenie czy narodowość nie są kryteriami rekrutacyjnymi – najważniejsze są kompetencje, zaangażowanie i chęć do pracy.

Każdy kandydat lub kandydatka przechodzi kilka etapów: analizę dokumentów, rozmowę kwalifikacyjną, badania lekarskie i psychologiczne, a następnie kurs i egzamin państwowy. Spółka TE posiada własny ośrodek szkoleniowy, który pozwala kształcić przyszłych motorniczych na miejscu. To istotne, bo w ostatnich latach zawód ten mierzy się z coraz większymi brakami kadrowymi.

Zawód z odpowiedzialnością

Problem z pozyskaniem nowych pracowników wynika m.in. z wysokiego poziomu odpowiedzialności oraz obciążeń psychicznych, jakie niesie praca za pulpitem tramwaju. Jak przyznają Tramwaje Elbląskie, zarobki nie zawsze idą w parze z oczekiwaniami i wymaganiami, co zniechęca część potencjalnych kandydatów.

W Elblągu naturalna zmiana pokoleniowa, czyli odchodzenie doświadczonych motorniczych na emeryturę, dodatkowo pogłębia kadrową lukę. Spółka regularnie organizuje więc kursy, skierowane zarówno do młodych, jak i osób szukających nowej ścieżki zawodowej. To właśnie te działania przyczyniły się do wzrostu liczby kobiet w kabinach tramwajów.

A obcokrajowcy?

Mimo otwartości, w strukturach Tramwajów Elbląskich nie pracuje żaden cudzoziemiec – ani dziś, ani wcześniej. Spółka podkreśla, że nie ma w tym względzie barier formalnych, ale też nie posiada jeszcze żadnych doświadczeń związanych z zatrudnianiem obcokrajowców. Być może to się zmieni, jeśli problem braków kadrowych będzie się pogłębiał.

Elbląg – choć mniejszy od Warszawy, Krakowa czy Wrocławia – może być przykładem na to, że większy udział kobiet w zawodach technicznych nie musi wynikać z kampanii medialnych, lecz z stabilnego podejścia do rekrutacji, dobrego szkolenia i przyjaznego środowiska pracy. A to może być równie skuteczne.