Poruszaliśmy niedawno temat możliwości użytkowania w Polsce autobusów i trolejbusów dwuprzegubowych w ruchu liniowym. Jak to często bywa w naszym kraju, na przeszkodzie stoją zawiłości prawne oraz ich interpretacje. Zgodnie z zapowiedzią, dziś wracamy do sprawy i pochylamy się nad miastem, w którym 24-metrowe pojazdy wożące pasażerów są codziennością od ponad dekady. Zapraszamy do lektury wywiadu z Theresią Swanholm ze Skånetrafiken, organizacji odpowiedzialnej za zarządzanie transportem publicznym w regionie Skåne w południowej Szwecji.
Maciej Mikulski, Transport-Publiczny: Malmo to miasto wielkości polskiego Lublina. Oba ośrodki łączy to, że nie posiadają komunikacji tramwajowej. W Malmo zdecydowaliście się jednak wprowadzić za to autobusy dwuprzegubowe. Dlaczego?
Theresia Swanholm, Rzecznik Skånetrafiken: Malmö Express to pierwszy system szybkiego transportu autobusowego BRT [Bus Rapid Transit - red.] w Skåne, który został wprowadzony ze względu na brak miejsca w autobusach miejskich w Malmö. Gdy autobusy przegubowe (o długości poniżej 18,75 metra) są pełne i osiągają już maksymalną przepustowość, jednym z rozwiązań jest ich wydłużenie. Wymaga to jednak oczywiście zmian w infrastrukturze miasta, np. dłuższych przystanków autobusowych, oddzielnych pasów ruchu tam, gdzie to możliwe, oraz prostych przejść, które umożliwiają bezpieczny przejazd.
Jak wyglądały początki Malmo Express?
Pierwszych 15 autobusów dwuprzegubowych w Malmö zostało wprowadzonych do ruchu latem 2014 roku na linii miejskiej nr 5, obecnie oznaczonej jako MalmöExpressen 5, czyli „Malmö Express 5” w poprawnej angielskiej nazwie, ponieważ w odniesieniu do tego rodzaju transportu używamy określonej formy słowa „express”. Nasze autobusy to modele Van Hool Exqui.City24 Hybrid (napędzane gazem/energią elektryczną), a w 2020 roku do ruchu wprowadzono dwa kolejne autobusy tego samego typu, które były używane w Oslo w Norwegii. W 2022 roku zakupiliśmy 21 kolejnych autobusów, zmieniając linię nr 8 w „Malmö Express 8”. Autobusy te są w pełni elektryczne, Van Hool ExquiCity24 Electric.
Doszliśmy zatem do dzisiaj…
Obecnie liczba autobusów dwuprzegubowych wynosi 38, a dzięki nowej umowie zawartej z realizacją na rok 2027, do ruchu zostanie wprowadzonych jeszcze więcej takich pojazdów. Nie będą to jednak autobusy marki Van Hool, ponieważ firma ta niestety ogłosiła upadłość, ale innych producentów, np. Solaris (z Polski) i Hess (ze Szwajcarii).
Jak oceniacie funkcjonalność tak długich pojazdów? Czy ze względu na swoje rozmiary mają problemy z poruszaniem się po wąskich ulicach lub ostrych zakrętach? Czy kierowcy zgłaszają takie problemy?
Ponieważ infrastruktura miejska jest dostosowana do tych autobusów i tras, po których jeżdżą, nie ma większych problemów. Nie mogą one jednak poruszać się po innych trasach, które nie są do tego przygotowane. Problemy mogą oczywiście wystąpić również w przypadku robót drogowych lub objazdów spowodowanych innymi przyczynami. Wszelki wpływ na ruch miejski musi być zaplanowany i sprawdzony z wyprzedzeniem, ale dotyczy to całego ruchu, a nie wyłącznie autobusów dwuprzegubowych.
Czy wraz z postępem technologii, pojawiają się także nowe udogodnienia w prowadzeniu autobusów 24-metrowych?
Nasze nowe autobusy będą najprawdopodobniej wyposażone w kamery cyfrowe zamiast lusterek, a także w kamery i/lub czujniki wykrywające martwe pole i ostrzegające o nim, a także różne systemy ostrzegania kierowcy.
Poruszę na koniec jeszcze kwestię przepisów w zakresie użytkowania pojazdów dwuprzegubowych. Jakiej długości autobusy mogą w Szwecji przewozić pasażerów? Czy zasady te obowiązują od dawna, czy są to nowe regulacje?
Autobus dwuprzegubowy w Szwecji nie może być dłuższy niż 24,0 metra – niezależnie od tego czy przewozi pasażerów, czy nie. Przepisy te obowiązują najprawdopodobniej od co najmniej 2004 roku, kiedy to szwedzkie przepisy ruchu drogowego zostały dostosowane do przepisów Unii Europejskiej.