Łódź rezygnuje z parkingu podziemnego pod pl. Dąbrowskiego

Podczas wakacyjnej sesji Rady Miasta Łodzi przyjęty został nowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący obszar wokół sporego odcinka ul. Narutowicza. Jednym z najważniejszych obiektów, których dotyczy nowy dokument, jest pl. Dąbrowskiego, który przez wiele lat pełnił rolę krańca autobusowego. Ten został jednak przeniesiony w nieodległy rejon dworca Łódź Fabryczna.

Plan nie przewiduje dużych zmian

– Przyjęte rozstrzygnięcia wychodzą naprzeciw funkcjom, które już dziś znajdują się w tym obszarze – mówiła Magdalena Talar-Wiśniewska z Miejskiej Pracowni Urbanistycznej. Podkreśliła, że zachowane mają zostać istniejące przestrzenie publiczne. Zaznaczyła przy tym, że dokument zakłada pewien minimalny poziom zazielenienia obszaru, co spotkało się z krytyką części radnych sugerujących, że założona liczba drzew jest zbyt duża.

Najwięcej kontrowersji wzbudziła jednak kwestia braku uwzględnienia możliwości budowy nowego parkingu podziemnego pod pl. Dąbrowskiego. Sylwester Pawłowski (Lewica) przypomniał, że w 2009 r. ówczesna rada przyjęła stanowisko, w którym zaaprobowała budowę obiektu. Nowy plan stoi zaś w sprzeczności z ówczesnymi rozstrzygnięciami. – Nasze stanowiska, niezależnie do kogo są kierowane, są typowym przykładem pisania listów na Berdyczów – ocenił.

Na parking nie zgadza się konserwator

Co zatem zadecydowało o ostatecznej rezygnacji z pomysłu? – Wydaje się, że kwestia rozstrzygnęła się już dawno, bo czasy, gdy można było wybudować parking za w miarę rozsądne pieniądze, minęły – ocenił Damian Raczkowski (Koalicja Obywatelska). Inni radni KO zwracali uwagę, że w okolicy istnieje już inny duży parking podziemny – przy dworcu Łódź Fabryczna – a sam pl. Dąbrowskiego jest dobrze skomunikowany i można łatwo dotrzeć do niego tramwajem czy autobusem.

Przedstawicielka Miejskiej Pracowni Urbanistycznej powiedziała zaś, że przygotowana została również wersja planu, która umożliwiała budowę parkingu. Nie uzyskała ona jednak uzgodnienia od konserwatora zabytków. Ostatecznie zrezygnowano więc z pomysłu, którego realizacja i tak od dawna pozostawała niepewna.