Łódź: Najdłuższy tramwaj, najkrótsza eksploatacja

W 2006 roku, dziewięć lat po rozpoczęciu programu gruntownych remontów wagonów 803N, łódzka spółka Międzygminna Komunikacja Tramwajowa musiała myśleć o kolejnym działaniu, które pozwoliłoby na ponowne odmłodzenie taboru. Nawet zmodernizowane tramwaje produkcji chorzowskiego Konstalu powoli przestawały odpowiadać rosnącym wymaganiom, a eksploatacja stawała się trudniejsza i pierwsze przebudowane wagony wymagałyby niebawem ponownych remontów.

W związku z tym, że „kupiona” chałupniczymi modernizacjami dekada nie przyniosła zmiany sytuacji finansowej, która pozwoliłaby na zakup taboru fabrycznie nowego, spółka zdecydowała się na poszukiwania wagonów używanych. Dość szybko znaleziono potencjalnego sprzedawcę. W marcu 2006 do zajezdni Helenówek dotarł pierwszy tramwaj GT8 z Fryburga Bryzgowijskiego sprowadzony pierwotnie jedynie na dwumiesięczne testy.

Ośmioosiowe GT inne niż wszystkie

Fryburskie wagony GT8 znacznie różniły się od oznaczonych tak samo pojazdów kursujących w innych miastach. Najważniejszą różnicą – obok pewnych zmian technicznych dotyczących rozmieszczenia silników trakcyjnych – była zwiększona do 32,8 metra długość wagonów. Wyjątkowo długi człon środkowy posiadał jedną parę drzwi. Zdecydowanie dłuższy niż standardowe pojazdy GT8 dostarczony do Łodzi tramwaj był najdłuższym wagonem w całej historii łódzkiej komunikacji szynowej.

Po krótkim okresie przygotowawczym wagon wyjechał na jazdy próbne, a następnie obsługiwał normalne zadania liniowe. Testy wypadły bardzo pomyślnie, więc MKT szybko zdecydowało o zakupie wszystkich czterech pozostających wówczas na rynku egzemplarzy, czyli całej pierwszej serii GT8-Freiburg z 1971 roku. Dostawy zakończyły się w jeszcze w roku 2006. W zasadzie jedynym problemem eksploatacyjnym były trudności w mijaniu się niemieckich wagonów na jednej z mijanek w Zgierzu, na której odcinek toru równoległego jest o prawie pięć metrów krótszy niż długość wozu. Planowano więc obsady tak, by unikać spotkań „fryburgów” właśnie tam, a w sytuacjach awaryjnych motorniczym udawało się wykonać manewr przy zachowaniu bardzo dużej ostrożności.

Cichszy, pojemniejszy, lepiej utrzymany – przeznaczony do kasacji

Podobnie jak wprowadzenie do ruchu zmodernizowanych 803N, zakupy GT8 skokowo poprawiły standard obsługi pasażerów. Choć tramwaje z Fryburga były wiekowe, pozostawały w nienagannym stanie technicznym – także w aspektach istotnych z punktu widzenia podróżnych. Wozy były dużo lepiej wyciszone, a ich bieg okazał się spokojniejszy. Podstawową zaletą była jednak bardzo duża liczba miejsc siedzących, co dobrze wpasowywało się w podmiejski charakter obsługiwanej przez MKT linii z Łodzi do Ozorkowa, na której czas przejazdu między pętlami sięgał wówczas 100 minut.

W 2012 roku spółka MKT przestała istnieć. MPK, które przejęło połączenia i część majątku likwidowanego przedsiębiorstwa, skupiło się na pozyskiwaniu z kończącej działalność przewozową spółki głównie wagonów dwukierunkowych, więc choć pierwsze łódzkie GT8 były jednymi z najlepiej utrzymanych tramwajów w mieście, straciły zatrudnienie już sześć lat po ich wprowadzeniu do ruchu.