Inowrocław: Strategia rozwoju transportu i plan mobilności przyjęte

Inowrocław jest 75-tysięcznym miastem leżącym na terenie woj. kujawsko-pomorskiego, w odległości ok. 30 km zarówno od Torunia, jak i od Bydgoszczy. Taki fakt jego usytuowania sprawia, że obserwowane jest silne ciążenie z Inowrocławia i terenów przylegających do obu stolic woj. kujawsko-pomorskiego. Jednocześnie, przebiegające przez centrum miasta drogi krajowe nr 15 i 25 powodują znaczące problemy związane z kongestią drogową (w 2017 r. GDDKiA planuje otworzyć obwodnicę Inowrocławia, jednak nie ma wątpliwości, że nie rozwiąże ona wszystkich problemów komunikacyjnych w mieście).

Kolejną charakterystyczną cechą komunikacyjną dla Inowrocławia jest fakt silnego ciążenia do tego miasta z punktu widzenia miejscowości okalających miasto. Na terenie gminy wiejskiej Inowrocław (aż 96% granicy administracyjnej miasta Inowrocławia stanowi granica z gm. wiejską Inowrocław), którą zamieszkuje ponad 10 tys. mieszkańców, nie ma bowiem silnie wykształconych funkcji usługowych (koncentracja usług wyższego rzędu ma miejsce na terenie miasta). Dodatkowo czynnikiem, który powinien kształtować politykę transportową miasta jest fakt, że Inowrocław jest jednym z kluczowych w Polsce ośrodków uzdrowiskowych, a także na terenie tego miasta organizowanych jest wiele przedsięwzięć kulturalnych, również o charakterze ponadregionalnym, przede wszystkim cykl kilkudziesięciu imprez pn. Inowrocławskie Lato Muzyczne.

Jak zmniejszyć rolę samochodów

Stąd też, wśród postulatów płynących z dokumentu znalazła się konieczność rozwoju wszystkich form transportu alternatywnych wobec motoryzacji indywidualnej. W zakresie rozwoju publicznego transportu zbiorowego, w rekomendacjach podkreślono konieczność dążenia do rozszerzenia sieci MPK Inowrocław również na obszar gminy wiejskiej Inowrocław. Gmina ta obecnie jest organizatorem transportu autobusowego we własnym zakresie, zlecając przewozy w trybie przetargu nieograniczonego.

Oferta komunikacji gminnej jest stosunkowo uboga: rozkłady większości linii dedykowane są tylko dowozom i odwozom ze szkół – w przypadku niektórych linii, rozkłady nie pozwalają nawet na planowanie dojazdów i powrotów z pracy, gdyż ostatnie kursy realizowane są w godzinach wczesnopopołudniowych. Innym mankamentem obecnej sytuacji jest brak wzajemnego honorowania biletów w autobusach miejskich (MPK) i gminnych na wspólnie obsługiwanych odcinkach. Dlatego też, oprócz postulatu nawiązania współpracy przez miasto i gminę wiejską Inowrocław w zakresie obsługi gminy przez MPK, wśród postulatów znalazł się również wniosek dotyczący zwiększenia liczby połączeń także w innych porach, niż komunikacja gminna realizowana jest obecnie.

W zakresie wzrostu roli transportu kolejowego – autorzy dokumentu postulują podjęcie działań zmierzających do objęcia wspólnymi rozwiązaniami taryfowymi autobusów MPK, pociągów oraz komunikacji miejskiej w Bydgoszczy i Toruniu (co powinno nastąpić w ciągu kilku lat w ramach kolejnego etapu projektu „BiT City”), a także utworzenie zintegrowanego węzła przesiadkowego w obrębie dworca kolejowego (jak również dworca autobusowego). Inny postulat dotyczył wdrożenia bardziej restrykcyjnej polityki parkingowej – rozszerzenia strefy płatnego parkowana i podniesienia opłat. Obecnie stawka za pierwszą godzinę parkowania wynosi 2,00 zł, przy maksymalnej ustawowej stawce 3,00 zł.
Inowrocław będzie miał bardzo młode autobusy

Obecnie w Inowrocławiu realizowany jest projekt pn. „Zakup nowych ekologicznych autobusów oraz montaż Inteligentnego Systemu Transportowego w mieście Inowrocławiu”. Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej, w ramach perspektywy 2007-2013, z Działania 1.2. „Infrastruktura transportu publicznego” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Dofinansowanie UE wynosi 83,87%, a łączna wartość projektu to 21 705 883,00 zł. Na projekt składa się montaż elektronicznych tablic informacyjnych na 10 przystankach cechujących się największym natężeniem ruchu, a także zakup nowego taboru autobusowego: 2 autobusów elektrycznych i 10 autobusów z napędem hybrydowym.

W tym kontekście – autorzy strategii rekomendują m.in. montaż w kolejnych latach tablic na następnych przystankach, jak również dążenie do tego, by średni wiek taboru MPK nie przekraczał 8-10 lat. Przy czym w tym ostatnim przypadku, jest to postulat, który może zostać nieco odwleczony w czasie: po zakupie nowych autobusów (i równoległym wycofaniu najbardziej wyeksploatowanych pojazdów), średnia wieku taboru MPK będzie niewiele przekraczać 6 lat, co jest bardzo dobrym wynikiem, nawet w porównaniu z dużymi miastami czyniącymi gigantyczne inwestycje w tabor.

Strategia zawiera w sobie również postulaty związane z poprawą infrastruktury dedykowanej rowerzystom i pieszym – m.in. budowę nowych odcinków dróg rowerowych i ciągów pieszo-rowerowych a także brakujących elementów ciągów pieszych wzdłuż głównych ciągów komunikacyjnych, wytyczanie na drogach gminnych pasów i kontrapasów rowerowych czy też poprawę dostępności lokali usługowych na obszarze śródmieścia poprzez budowę pochylni, likwidację stopni oraz montaż stojaków rowerowych. Zgodnie z miejską koncepcją rozbudowy dróg rowerowych, ich długość na terenie Inowrocławia ma docelowo wzrosnąć z obecnych 28 km do prawie 104 km.

Nie pierwszy projekt ZDG TOR w Inowrocławiu

Przyjęty przez radnych dokument nie jest pierwszym dokumentem przygotowanym przez ZDG TOR na zlecenie UM Inowrocław. Na przełomie 2013 i 2014 r. ZDG TOR przygotował plan transportowy dla Inowrocławia. Wcześniej, na potrzeby planu transportowego, przeprowadził badania preferencji komunikacyjnych mieszkańców Inowrocławia.