Holandia z arcyekologicznym eksperymentem autobusowym

Jeden z dwóch holenderskich autobusów wodorowych jest prezentowany na targach InnoTrans w Berlinie. Wyróżnia się napędem, bo berliński standard na ten rok to autobusy bateryjne. Jest też elementem współfinansowanego przez Unię Europejską programu HighVLOCity, dzięki któremu już za dwa lata, w prowincjach Groningen i Drenthe na północy kraju będzie ich kursowało o 20 więcej.

Qbuzz, tamtejszy przewoźnik (co ciekawe, należący do… włoskich kolei – Ferrovie delli Stato Italiane), zdecydował się na udział w programie, w którym uczestniczy też kilka innych instytucji, w tym regionalne i rządowe. Ważnym partnerem jest AkzoNobel, czyli lokalny koncern produkujący farby i środki chemiczne. To właśnie w fabryce w Delfzij będzie odzyskiwany wodór, który jest produktem ubocznym w czasie wytwarzania wyrobów chemicznych. Tam też będą tankowane autobusy.

Przedstawiciele Qbuzza zwracają uwagę, że wodorowy autobus w wersji przygotowanej dla Holandii ma zasięg 450 km na jednym tankowaniu, nie emituje CO2, co oznacza, że dwa autobusy pozwolą w ciągu roku na to, by nie wyemitować do atmosfery 170 ton CO2, bo tyle wyprodukowałyby dwa autobusy dieslowskie.

Pilotażowy program potrwa przez pięć lat, do 2022 r. Mimo wszystko, przy 22 autobusach, jest dość duży. W dodatku północna Holandia nie jest jedynym miejscem, gdzie pojazdy będą sprawdzane. Pojawią się też na ulicach: szkockiego Aberdeen, włoskiego San Remo i belgijskiej Antwerpii.