Warszawa. W planach jedno miejsce parkingowe na jeden lokal

Reksnis przybliżył sposób funkcjonowania warszawskiej Strefy Płatnego Parkowania, która obejmuje szerokie centrum miasta. Ustanowiona w 1999 r. przez ten czas znacząco się powiększyła.

– Dla nas funkcjonowanie strefy jest sposobem realizacji polityki transportowej miasta. Gwałtowny rozwój motoryzacji łączy się z dużym zapotrzebowaniem na parkingi w centrum. Mamy więc presję na tworzenie nowych miejsc, a ich i tak jest znacząco za mało, żeby wszystkich zadowolić – tłumaczył Mieczysław Reksnis. – Strefa musi być rozszerzana, bo z biegiem czasu tuż za jej granicą obserwujemy zwiększone parkowanie. Mamy problem bo często mieszkańcy nie chcą, by ich okolicę objęła SPP. Z drugiej strony np. na Żoliborzu, w pobliżu Placu Wilsona, wręcz nas o to proszą, bo tam się tworzy samiostne Park&Ride. Kierowcy parkują za darmo i przesiadają się do metra – wyjaśniał.

Wróg w tabloidzie

Szef BDiK narzeka na ustawę, która określa sztywne ramy godzinowych opłat parkingowych (ok. 3-4 zł za godzinę). To uniemożliwia samorządom używania cen za parkowanie do kształtowania swojej polityki. W dodatku mieszkańcy strefy mają prawo do rocznej opłaty w wysokości 30 zł. Zdaniem Reksnisa takie stawki, w przypadku Warszawy, są zdecydowanie zbyt niskie, choć sama strefa zarabia. W 2015 r. spodziewany przychód z prawie 30 tys. miejsc parkingowych które się w niej znajdują, to ok. 68 mln zł.

– Na pewno opłata 3-złotowa, to mniej więcej 50 proc. tego co jest sensowne – zaznaczył. – Ale nie chcę podawać konkretnych liczb. Kiedyś próbowaliśmy to wyliczyć, przeciekło to do „mediów kolorowych” i skończyło się tym, że byłem na okładce z podpisem „To twój wróg!” – zażartował.

Jedno mieszkanie – jeden parking?

Jakie są dalsze plany stolicy jeśli chodzi o miejsca parkingowe? Poza zapowiadanymi od jakiegoś czasu pomysłami na uruchomienie systemu car-sharingu, który w zamyśle ma części mieszkańców dać możliwość korzystania z auta bez potrzeby jego posiadania, są też pomysły dotyczące konkretnie miejsc parkingowych.

– Razem z Zarządem Dróg Miejskich pracujemy nad pomysłem ograniczenia liczby rocznych abonamentów, tych które kosztują 30 zł, do jednego na jeden lokal. Dziś właściwie każdy kto mieszka w strefie ma do niego prawo. Szukamy prawnych możliwości, jak to można zrobić – tłumaczył Reksnis. – Innym pomysłem jest ograniczenie czasu parkowania w miejscach o najbardziej turystycznym charakterze do dwóch godzin. Ale to trudne ze względu na sposób opłaty – dodaje.

Czy się uda przeforsować zmiany? – W Warszawie jest taka specyfika, że zawsze pojawia się milion rzeczy, które – gdy tylko coś się chce zmienić – pojawiają się i to blokują. Na razie pomysł dyskutujemy z dyrektorem Puchalskim z ZDM, rozważamy różne możliwe warianty. Po tych ustaleniach wewnątrz ratusza, czeka nas batalia zewnętrzna, polityczna. Warto pamiętać, że nas blokuje nie tylko ustawa, ale też mamy w Warszawie radnych, z których każdy ma swoje poglądy i pomysły. Doskonale pamiętam jak trudno było podnieść opłatę roczną dla mieszkańca strefy z 25 do 30 zł – wspomina Mieczysław Reksnis.

Jednym ze stałych celów miasta jest zwiększenie rotacji samochodów korzystających z miejsc parkingowych. Dzięki strefie to się poprawia. Im krócej jeden samochód korzysta z przeznaczonego dla niego miejsca, tym więcej samochodów może to zrobić. – Ale i tak zdarza się, że ktoś zostawia samochód na miesiąc i potem płaci tylko zryczałtowaną opłatę 50 zł. Próbujemy z tym walczyć, ale ustawa... – mówi szef BDiK.