Jedyną czynną linią trolejbusową w Uzbekistanie jest ta biegnąca pomiędzy miastami Urgencz i Chiwa. Podmiejska trasa powstała w 1998 r., o rok później niż zlikwidowana już miejska sieć w mieście Urgecz. Połączenie pozwala wygodnie dojechać do jednego z najczęściej odwiedzanych przez turystów miast w kraju.
Jednym z najmłodszych systemów komunikacji trolejbusowej na świecie jest ten otwarty w 1997 r. na południu Uzbekistanu. Rozpięta pomiędzy stutysięcznym Urgenczem i pięćdziesięciotysięczną Chiwą sieć energetyczna tworzy linię o unikalnym, podmiejskim charakterze. Po likwidacji ruchu w stolicy kraju, Taszkencie, jest ona jedynym w Uzbekistanie czynnym połączeniem trolejbusowym. Pozostaje też jedynym poza stołecznym metrem elektrycznym środkiem transportu miejskiego.
Choć sieć otwarto dopiero niecałe dwie dekady temu, do dziś zlikwidowano jej dwie miejskie odnogi (które pierwotnie tworzyły razem pierwsze otwarte połączenie) oraz krótki łącznik z młodszą o rok linią międzymiastową. Trolejbusem nie dojedziemy więc już ani na dworzec kolejowy w Urgenczu, ani na tamtejsze lotnisko. Obecnie funkcjonuje tylko jedno połączenie – z centralnego placu targowego w Urgenczu do Chiwy. Jedynie jako techniczna wykorzystywana jest natomiast odnoga do zajezdni oddalonej o około 3 km od krańca przy bazarze, choć biegnie ona przez ścisłą zabudowę miejską.
Bilety są tanie, a konkurencja – ogromnaJedyna działająca trasa, choć niegdyś nosiła numer 2, nie jest oznaczana dziś żadnym symbolem, a jedynie nazwami miejscowości, pomiędzy którymi kursuje trolejbus. Odjazdy odbywają się w ciągu dnia co około 30 minut, a linia cieszy się bardzo dużą popularnością. Łączy bowiem współczesne centrum regionu i miasto o charakterze węzła komunikacyjnego z historyczną Chiwą – jedną z większych atrakcji turystycznych młodego postradzieckiego państwa, miastem o dużym znaczeniu handlowym już w VI wieku naszej ery.
Około 30-kilometrowa trasa biegnie przez słabo zaludnione obszary stepowe, ale trolejbus przystaje przy każdym skrzyżowaniu z drogą prowadzącą do którejś z okolicznych wsi. Opłata za przejazd jest zróżnicowana w zależności od odległości i waha się od 700 do 1200 sum (ok. 0,90 – 1,60 zł według oficjalnego i ok. 0,45 – 0,80 zł według czarnorynkowego kursu uzbeckiej waluty). Silną konkurencją, podobnie jak w całym kraju dla wszelkich form sformalizowanego transportu zbiorowego, są taksówki i charakterystyczne sześcioosobowe busy Damas produkcji uzbeckiej fabryki UzDaewoo, które kursują po określonych trasach, podobnie jak tzw. marszrutki w innych krajach b. ZSRR.
Nowe trolejbusy, którym wolno zrobić zdjęcieMimo ograniczenia zasięgu komunikacji trolejbusowej obecna kondycja systemu jest zaskakująco dobra. Dziś eksploatowane jest już drugie pokolenie pojazdów – trolejbusy Škoda 14Tr zastąpione zostały w latach 2013 – 2014 dziewięcioma nowymi wozami 24Tr tego samego producenta. Pojazdy poprzedniej generacji pozostają w zajezdni, ale nie są już eksploatowane liniowo. Istnieją też plany rozwoju infrastruktury poprzez dobudowę krótkiego odcinka wewnątrz Chiwy, ich realizacja nie jest jednak póki co pewna.
Po
niedawnej likwidacji komunikacji tramwajowej w Taszkencie trolejbus Urgencz – Chiwa jest niewątpliwie największą uzbecką atrakcją dla zainteresowanych komunikacją zbiorową. Ponadto – w odróżnieniu od kolei czy metra – linia trolejbusowa nie jest objęta kategorycznym zakazem fotografowania, odwiedziny w Urgenczu są więc jedną z nielicznych okazji do sfotografowania pojazdów transportu publicznego w tym środkowoazjatyckim państwie. Relatywnie dogodny i tani dojazd ze stolicy kraju zapewnia kolej, która uruchamia jeden pociąg codzienny i jeden kursujący w wybrane dni tygodnia. Podróż zajmuje 17 – 18 godzin w jedną stronę.