Regny. Wojskowy krajobraz po deelektryfikacji

Czterokilometrowa linia kolejowa nr 44 Mikołajów – Regny to jedno z najmniej znanych połączeń kolejowych regionu łódzkiego, choć mija dopiero piętnasta rocznica zawieszenia tam ruchu pasażerskiego. Dostępny publicznie szlak kończył się bowiem przed wjazdem do jednostki wojskowej, z dala od zabudowań, w miejscu, które z punktu widzenia kogokolwiek poza żołnierzami było zwyczajnym odludziem. Dalej tor ginął za bramą jednostki wojskowej, gdzie tworzył (i w pewnej mierze tworzy do dziś) pokaźną i nieznaną sieć wewnętrzną.

Publiczne pociągi kończyły bieg w lesie

Z wojskowością linia związana jest zresztą od samego początku swojego istnienia. W okresie międzywojennym w podłódzkich Regnach rozpoczęła się budowa jednostki wojskowej będącej filią zakładu amunicji w pobliskiej Spale. Do jej obsługi powstaje linia Mikołajów – Regny oraz ciąg Koluszki – Regny – Wykno (dziś w kierunku Wykna rozebrany). Przez cały okres istnienia trasy publicznie wykorzystywano tylko trasę z Mikołajowa, która odbijała tam od linii w kierunku Tomaszowa Mazowieckiego. Tak jest zresztą do dziś – w gestii PLK pozostaje jedynie linia nr 44.

Publiczny tor kończy się przy przejeździe z drogą wojewódzką nr 715, a nazwa końcowego punktu jest nieco myląca, gdyż przystanek leży poza zaledwie pięćsetosobową wsią, w sercu lasu. To jednak stosunkowo nowa nazwa – poprzednia, obowiązująca do lat 80. zeszłego stulecia, była jeszcze bardziej kuriozalna. Przystanek Budziszewice Łódzkie leżał bowiem... cztery kilometry od niewiele większej (niespełna tysięcznej) wsi Budziszewice.

Słupy przypominają o dawnej świetności

Ranga miejscowości, w których pobliże prowadził tor, nie dawała praktycznie żadnych szans na obsługę większego potoku cywilnego. W okresie późnego PRL tor został jednak zelektryfikowany, składy spalinowe zastąpiono jednostkami EN57 i prowadzono tu otwarty dla wszystkich podróżnych ruch pasażerski aż do końca lat 90. Choć plany likwidacji połączenia snuto już trzy lata wcześniej, regularne pociągi osobowe przestały docierać tu 1 października 1999. Ostatni, wprowadzony w maju tego samego roku rozkład przewidywał tylko jedną parę kursów dziennie – przyjazd do Regien o 6:55, odjazd do Koluszek – już o 7:10. Wcześniej ruch był tu jednak dużo większy – np. w 1989 roku PKP uruchamiały tu osiem par codziennych kursów.

Krótko po ostatnim kursie jednostki elektrycznej linia została zdeelektryfikowana i o jej dawnej świetności przypominają tylko stojące przy torze słupy trakcyjne. Nie oznacza to jednak, że trasa przestała być użytkowana. Służy do obsługi sporadycznego ruchu towarowego i jest utrzymywana, choć obowiązuje na niej niska prędkość maksymalna – 30 km/h. W 2008 i 2010 wojsko przeprowadziło też prace remontowe na swoich bocznicach. Ostatnim składem pasażerskim, który dojechał do dawnego przystanku osobowego Regny, był skład nadzwyczajny prowadzony lokomotywą SM42, który dotarł tu w kwietniu 2012 i z dużym prawdopodobieństwem ostatecznie zakończył erę przewozów pasażerskich na tym czterokilometrowym odcinku.