Polski klimat – przeszkoda w całorocznej jeździe rowerem?

Wielu miejskich cyklistów przekonało się, że chłód można łatwo pokonać, a sam rower jest pojazdem znacznie mniej sezonowym, niż samochód. Nieaktualna stała się również opinia, wedle której infrastruktura rowerowa przez pół roku stoi bezużyteczna, w związku z czym nie należy inwestować w nią zbyt wiele.

W dalszym ciągu istnieje jednak rzesza osób nie wyobrażająca sobie jazdy w chłód i śnieg, kwitująca wzmiankę o zimowych rowerzystach z Danii czy Holandii stwierdzeniami o znacznie bardziej sprzyjającym cyklistom klimacie tych państw. Czy mieszkańcy Skandynawii i Niderlandów faktycznie mają pod tym względem lepiej, niż Polacy?

Temperatura i opady

Zimno stanowi najczęściej powtarzany kontrargument przeciw całorocznemu korzystaniu z roweru. Tymczasem okazuje się, że temperatury panujące zimą w Polsce nie różnią się drastycznie od tych, z jakimi mają do czynienia mieszkańcy najbardziej rowerowych krajów świata.



Całoroczni rowerzyści – w przeciwieństwie do niedysponujących własnymi doświadczeniami teoretyków – doskonale wiedzą, że niska temperatura nie należy do czynników w znacznym stopniu utrudniających poruszanie się jednośladem. Jazda rowerem rozgrzewa, toteż widok cyklisty w lekkiej, wiosennej kurtce przejeżdżającego obok stojących na przystanku pieszych odzianych w grube płaszcze, nie jest niczym dziwnym.

Co zatem, jeśli nie temperatura, przeszkadza w jeździe rowerem najbardziej? Wiatr i opady. Wrażliwych na pogodę, acz niespecjalnie obytych z geografią, zdziwi zapewne fakt, iż Holendrzy i Duńczycy mają pod tym względem gorzej, niż Polacy.




– Z racji położenia Danii czy Holandii względem akwenów możemy mówić o formowaniu się tam typu klimatu morskiego. Klimat Polski odznacza się natomiast współwystępowaniem cech klimatu morskiego i kontynentalnego (typ klimatu przejściowego). Klimat morski, w porównaniu z przejściowym, odznacza się przede wszystkim większymi sumami opadów i ich równomiernym rozmieszczeniem w ciągu roku. W rowerowej Danii opady atmosferyczne notowane są przez blisko 200 dni, a w Holandii przez 250 dni w ciągu roku. W Polsce średnia roczna liczba dni z opadem waha się od ok. 150 na Nizinie Wielkopolskiej, 160 na Nizinie Mazowieckiej, 170 na Wyżynie Małopolskiej do ponad 200 (jedynie w obszarach górskich). Statystyki klimatyczne układają się zatem na korzyść rowerzystów z Polski – komentuje Karolina Krawczyk, pracownik Zakładu Systemów Informacji Geograficznej Wojskowej Akademii Technicznej. – Położenie Holandii czy Danii w strefie silniejszego oddziaływania Atlantyku sprawia jednak, że rowerzyści z tych krajów znajdują się w uprzywilejowanej sytuacji, jeśli chodzi o zaleganie pokrywy śnieżnej. Holendrzy i Duńczycy w porze zimowej częściej narzekają na deszcz – dodaje.



Warto jednak mieć na uwadze, iż powyższy problem dotyczy cyklistów mających obawy przed korzystaniem z jezdni, które – w przeciwieństwie do dróg rowerowych – są regularnie odśnieżane.

Oulu: miasto zimowych rowerzystów

O tym, że zimą też można jeździć rowerem, najlepiej wiedzą mieszkańcy fińskiego miasta Oulu. W położonej niecałe 160 km od koła podbiegunowego miejscowości warunki zimowe utrzymują się średnio przez ponad 250 dni. Mimo tego, udział ruchu rowerowego w podróżach wynosi ok. 20% (odsetek udziału rowerów w transporcie dla całej Finlandii jest dwukrotnie mniejszy). Miejskie władze dbają o regularne odśnieżanie bardzo rozbudowanej, spójnej sieci tras rowerowych, której łączna długość wynosi ponad 650 km.



Oulu, będące gospodarzem międzynarodowego Winter Cycling Congress, stanowi doskonały przykład tego, że jazda rowerem zimą to żaden wyczyn. Największa bariera, jaką stwarza mróz i biały puch, ma podłoże czysto psychologiczne.

Nie bójmy się zatem użytkowania dwóch kółek w trakcie chłodniejszych pór roku. Zwłaszcza, że w ostatnich latach istotnie zmalała liczba dni z pokrywą śnieżną. Mamy do czynienia z kolejnym łagodnym termicznie sezonem zimowym. Wykorzystajmy to – szkoda zmieniać środek transportu na mniej efektywny tylko dlatego, że w kalendarzu widnieje grudzień, styczeń lub luty.