Lubelskie: Zwijanie ścieżki rowerowej

Likwidacja drogi rowerowej

„Dziennik Wschodni” poinformował o prowadzonych pracach rozbiórkowych trasy rowerowej łączącej Sosnowicę z Jeziorem Czarnym Sosnowickim. Została ona wybudowana niespełna 10 lat temu wzdłuż drogi powiatowej nr 1566L Ostrów Lubelski – Jedlanka Podlaska – Sosnowica na odcinku ponad jednego kilometra. Powstała ona zapewne w celu zapewnienia bezpieczeństwa poruszającym się jednośladami w celach turystycznych i rekreacyjnych, którzy chętnie wybierają tą trasę na wycieczki. Jednak wykonaną w lesie ścieżka rozkradano - zaczęła znikać nawierzchnia wykonana z kostki betonowej. Taka technologia jej budowy drogi oraz jej usytuowanie w miejscu ustronnym ułatwiła ten proceder.

Aby ukrócić ten proceder Zarząd Dróg Powiatowych w Parczewie podjął decyzję o rozbiórce zachowanej części drogi rowerowej. Odzyskana nawierzchnia ma trafić w inne miejsca, wymagające interwencji ekip budowlanych. Przeciwko rozbiórce zaprotestowała Gmina Sosnowica. Władze powiatu zapowiadają w nieokreślonej przyszłości odbudowę ścieżki z zastosowaniem innej nawierzchni – poinformował regionalny dziennik.

Drogi rowerowe z asfaltu

Opisana sytuacja to kolejny argument przeciwko budowie dróg rowerowych z kostki betonowej. Nie jest to pierwszy przypadek, kiedy znika nawierzchnia ze ścieżki wybudowanej w taki sposób. Jednak inne „przeciw” wydają się mieć większą wagę. Podstawowa sprawa to komfort jazdy, który jest wyraźnie mniejszy niż po asfalcie. Wynika to z nierówności nawierzchni oraz większego oporu toczenia kół. W złych warunkach atmosferycznych nawierzchnie z elementów betonowych są bardziej śliskie, trudniej je się też odśnieża. Są one także mniej trwałe – kostki tworzące ścieżkę „chętnie” zapadają się tworząc swoiste pułapki, łatwiej się „rozjeżdżają”, a wtedy kostkę można wyjmować bez żadnego problemu ręcznie. Te „właściwości” ułatwiają jej kradzieże. Trasy rowerowe o nawierzchni z elementów betonowych są także podatne na zarastanie przez trawę, zatem aby utrzymać je w odpowiednim stanie należy prowadzić prace pielęgnacyjne. Wielokrotnie pojawiały się głosy, że koszt ich budowy jest wyższy.

A może jednak z kostki?

Jakie są argumenty za budową ścieżek rowerowych z kostki? Przede wszystkim to prostota budowy. Łatwiej jest ułożyć kostkę niż zorganizować sprzęt do kładzenia asfaltu na wąską drogę rowerową. Ponoć łatwiej jest także reperować trasy z elementów betonowych, choćby po awarii elementów infrastruktury zakopanej w ziemi. Innym argumentem jest większa porowatość, co zmniejsza odpływ wód, co w kontekście deszczy nawalnych może w jakimś stopniu ograniczyć skutki zalewania miejsc niżej położonych. Pojawiają się także argumenty o charakterze ekonomicznym i ekologicznym – kostka produkowana jest lokalnie z tutejszych surowców, natomiast asfalt to produkt z przetwarzania importowanej ropy naftowej.

Budujmy z asfaltu!

Wydaje się, że argumenty za budową dróg rowerowych z asfaltu są bardziej ważkie i przemawiające. Zresztą zwolennikami nawierzchni asfaltowej są środowiska rowerowe, które jednośladów używają nierzadko przez cały rok. Mimo to nadal dla jednośladów buduje się drogi z kostki betonowej. Czy rozbiórka stosunkowo niedawno zbudowanej drogi coś zmieni? Raczej nie wydaje mi się, aby nastąpił gremialny zwrot. Jednak pojawił się kolejny ważny argument, który potwierdza wyższość asfaltu nad betonem jako nawierzchni dróg rowerowych.